Το Ξινόμαυρο

Το Ξινόμαυρο* θεωρείται μία από τις σημαντικότερες ποικιλίες του ελληνικού αμπελώνα, με φανατικούς θαυμαστές, αλλά και φανατικούς εχθρούς, μια ποικιλία που τη λατρεύεις ή τη μισείς.

Μέχρι τώρα τουλάχιστον αυτή ήταν και συνεχίζει να είναι η αντιμετώπισή της από το καταναλωτικό κοινό.
Δε θα ξεχάσω, στις αρχές της δεκαετίας του 90, νεαρή τότε γεωπόνος του Διεπαγγελματικού Συνδέσμου οίνων Ο.Π.Α.Π «Νάουσα» την αντίδραση πολλών που δοκίμαζαν τα νεαρά (2-4 ετών) Ξινόμαυρα της Νάουσας στις διάφορες εκθέσεις του κλάδου. Η έντονη αποδοκιμασία έχει χαραχθεί ανεξίτηλα στη μνήμη μου, όπως ανεξίτηλες έχουν μείνει και οι σπάνιες χρονιές της Νάουσας, οι εξαιρετικές παλιές σοδειές που είχα την τύχη να γευτώ, κρασιά με φανταστικό, μοναδικό χαρακτήρα.

Από τότε η συζήτηση μεταξύ των οινοποιών της Νάουσας είχε σαν κεντρικό θέμα τη βελτίωση του χρώματος και του όγκου του Ξινόμαυρου, διατηρώντας όμως το μοναδικό αρωματικό και γευστικό του χαρακτήρα.

Οι περισσότεροι οινοποιοί στα χρόνια που ακολούθησαν επέλεξαν τη χρήση συμπληρωματικών ποικιλιών (Merlot, Syrah, Cabernet κλπ) και νέες τεχνικές στην οινοποίηση για να καλύψουν τις αδυναμίες του Ξινόμαυρου. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που έσκυψαν πάνω από το αμπέλι, που επένδυσαν σ’ αυτό για να καλύψουν τις «αδυναμίες» της ποικιλίας και να παράγουν ένα Ξινόμαυρο που να συνδυάζει το παλιό με το μοντέρνο, ένα μεγάλο κρασί terroir, όπως πρέπει να είναι το κρασί του Ξινόμαυρου.

Εμείς στην Αργατία αποφασίσαμε ότι δε μας ταιριάζει η πεπατημένη, ότι πρέπει να δουλέψουμε διαφορετικά, δίνοντας το βάρος μας στο αμπέλι.

 Κλωνική επιλογή, καλλιεργητικές τεχνικές προσαρμοσμένες στις ιδιαιτερότητες του κάθε αμπελοτεμαχίου, συνειδητή και στοχευμένη χαμηλή παραγωγή, υγιές περιβάλλον με τις λιγότερο δυνατές και απόλυτα αιτιολογημένες φυτοπροστατευτικές επεμβάσεις. Πολύ προσωπική δουλειά στο αμπέλι, στο οινοποιείο, αλλά και πολύ ικανοποίηση.

Το πρώτο μας Ξινόμαυρο παράχθηκε το 2004 στο υπόγειο του σπιτιού μας, όπως και το 2005, σε συνθήκες πραγματικά χωρικής οινοποίησης. Το 2006 ολοκληρώθηκε το οινοποιείο μας και έκτοτε όλη η παραγωγική διαδικασία γίνεται κάτω από απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες, χρησιμοποιώντας όμως και πάλι περισσότερο τα χέρια μας παρά τα μηχανήματα, όταν η χρήση τους παρόλη την ευκολία που προσφέρει, κουράζει το κρασί.

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο ατίθασος χαρακτήρας του Ξινόμαυρου είναι η μεγαλύτερη πρόκληση του οινοποιού.

Η δυνατότητά του να παλιώνει για πολλά χρόνια και να αναπτύσσει την πολυπλοκότητά του σε βάθος χρόνου, το μοναδικό του άρωμα, η επιθετικότητά του στη νιότη και το μέλωμά του στην ενηλικίωση, αφήνουν τελικά το στίγμα της ποικιλίας.

Το Ξινόμαυρο ή το λατρεύεις ή το μισείς, όπως συμβαίνει με όλους όσους έχουν έντονη προσωπικότητα!!!


* Απόσπασμα συνέντευξης της Χαρούλας Σπινθηροπούλου